Bij theatercollectief ’t Verskil geven we podium aan verhalen van mensen die onderdrukt worden door systemen, stigma’s en discriminatie. We geven hen een creatieve uitlaatklep. Mensen ontmoeten elkaar en vinden verbinding in gedeelde ervaringen en solidariteit.

Met participatief theater, muziek, taal en fotografie laten we zien hoe fantasie en werkelijkheid in elkaar overlopen. Vaak worden maatschappelijke onderwerpen in zwart-wit besproken, maar bij ’t Verskil laten we juist alle grijstinten en kleuren zien op het podium.

Ervaringen van deelnemers vormen samen kleine scènes uit het leven. Beelden trekken je aandacht, en teksten en muziek geven je nieuwe gedachten.

Durf jij je verhaal te delen?

Vertel waar jij kunst over wilt maken!

Nieuwsgierig? of wil je meedoen? 

Neem Contact met ons op!

collectief@verskil.nl

Nieuws

Najaar 2025

Na een mooie zomer starten we het nieuwe seizoen met frisse energie en een vol programma. De komende maanden laten we zien wat Heechterp Schieringen zo bijzonder maakt: de verhalen, de creativiteit en vooral de mensen die de wijk tot leven brengen.

Lees meer »

't Verskil X mannen

Ik zit naast de Harmonie aan ‘t water. De kerktoren steekt af tegen de avondlucht. Weerspiegelt in het kalme water. De mannenavond van ‘t Verskil is net geweest en ik heb een gevoel ik maar moeilijk kan omschrijven.............. broederschap.

Lees meer »

Bakfietsverhalen: toevallige ontmoeting

Halverwege Heechterp, bij de bakfiets, ontstaat een spontaan gesprek. Een jonge man steekt over, nieuwsgierig naar wat er gebeurt. Hij woont hier antikraak, vertelt hij. Studeren is duur, en omdat alle huizen toch gesloopt worden, leek dit hem een slimme keuze. Hij zit in het tweede jaar van zijn opleiding, en zodra hij klaar is wil hij terug naar waar hij vandaan komt.

Lees meer »

Bakfietsverhalen: Van hardcore tot koffie met suiker

We komen een mevrouw van 88 jaar tegen. Ze gaat om een boodschap maar is eerst wel toe aan een bakje koffie, met twee suiker en twee melk als het mag. Zittend in haar auto spreekt ze met ons over haar familie, leven en hondjes. Mevrouw A noemt in een adem op hoeveel kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen ze heeft. Ze heeft met hun allen goed contact. Ze is alleen sinds 1993 toen haar man overleed. Toen was ze druk met haar gezin en had ze geen behoefte aan een nieuwe liefde en nu nog is ze druk genoeg. Ze snapt leeftijdsgenoten niet als ze klagen over eenzaamheid in het weekend.

Lees meer »